WE MEDIA – Print leeft: ECS-studenten brengen hun eigen magazine tot leven

Het magazinemedium leeft aan de European Communication School (ECS) in Brussel. Drie vakken die de tweedejaarsstudenten er voor de kiezen krijgen, vloeien samen tot een ambitieuze jaartaak: het van A tot Z uitwerken van een printmagazine. Wellicht het meest pittige, maar tegelijk het meest verrijkende project van hun academische loopbaan.

Drie docenten dragen het transversaal ingerichte ‘Création d’un Magazine’-project: informaticaspecialist Yves-Laurent Hansart, die de studenten onder meer wegwijs maakt in Adobe-programma’s als Photoshop en InDesign, Alexandre Pavy, die focust op alle andere taken die een ‘magazinemanager’ moet beheersen, en journaliste Charline Hap.“Dankzij deze opdracht krijgen de studenten de kans om te experimenteren met alle spreekwoordelijke ambachten die gepaard gaan met het creëren van een magazine”, vertelt Alexandre Pavy twee weken na de mondelinge verdediging. “Ze mogen zelf het thema bepalen en werken dan maandenlang aan het concept, de invulling, de branding, … Elke professor geeft in september een aantal specifieke richtlijnen mee, die de studenten vervolgens kneden tot een sterk geheel.”

Uniek medium

Over de blijvende relevantie van print bestaat bij ECS weinig twijfel. En niet alleen onder professoren. “Print blijft zeer aanwezig in het medialandschap en wordt door iedereen naar waarde geschat. Oók door studenten: hoewel ze het meest vertrouwd zijn met hun computers en smartphones, zien we hen op het einde van het jaar telkens pronken met hun afgedrukte creatie. Een echt magazine vasthouden en doorbladeren, het blijft ook voor de jongste generaties een speciale ervaring.”

Modern medium

Alexandre Pavy ziet tijdschriften als een krachtig instrument voor mediamerken en adverteerders, maar ook als een bron van creativiteit voor wie ermee aan de slag gaat. Bovendien is het een medium dat niet blijft hangen in het verleden. “Daarom stimuleren we de studenten om naast de printversie een digitaal verlengstuk te voorzien.” Al blijkt zo’n duwtje in de rug niet per se nodig, klinkt het. “Ze moeten ook een poster maken ter promotie van hun magazine. Wel, velen voegen daar slim een QR-code met een link naar een verkooppagina aan toe. Deze generatie zoekt heel spontaan synergiën op tussen de verschillende – fysieke en digitale – communicatiemiddelen. Als docenten steken we veel van hen op.”

Orkestmeester

Naast het creëren en het passend integreren van alle teksten, foto’s en andere types visuals, gaan de studenten nog een stapje verder. Dat facet van de begeleiding neemt Alexandre Pavy voor zijn rekening. “Nadat ik hen eerst al liet nadenken over de positionering van hun magazine, dompel ik hen onder in de realiteit van een coördinator of orkestmeester – want een tijdschrift maak je doorgaans niet alleen. Contacten leggen met journalisten, fotografen, graphic designers en een drukker, inclusief het nodige denkwerk omtrent retroplanningen, budgettaire kwesties en technische vraagstukken: het passeert allemaal de revue.” Over een totaalopdracht gesproken.

“Gevonden waar mijn passie ligt”

De hamvraag: hoe is het gesteld met het niveau van de realisaties? “Dat varieert. Sommigen hebben het grafische werk minder in de vingers, maar leveren wel schitterende artikels af. Bij anderen zien we net het omgekeerde. Maar er zijn evengoed realisaties waarvan we als docenten unaniem vinden dat je ze meteen in de verkoop zou kunnen brengen. Het is alleszins duidelijk dat de studenten er hun hart en ziel in leggen.”

“Ze houden van deze opdracht”, besluit Pavy. “Het geeft hen de kans om kennis te maken met de magazinewereld en alles wat daarbij komt kijken, maar ook om zichzelf en hun interesses en kwaliteiten beter te leren kennen.” Signalen die we ook opvangen bij de studenten zelf. “Ik onthoud van dit avontuur dat creativiteit een zekere methodiek vraagt, dat elk detail telt en vooral, dat ik heb gevonden waar mijn passie ligt”, liet Manon Nachtergal bijvoorbeeld optekenen (zie cover van haar project hieronder)

Bron: WE MEDIA.