Besparingen media- en cultuursector maken eerste slachtoffer: Charlie Magazine stopt ook met online versie

Nadat Charlie Magazine eerder aankondigde dat het hun papieren magazine zou stopzetten, gooit de redactie eind dit jaar ook de handdoek in de ring wat betreft de online versie. De reden daarvoor ligt bij de besparingen op cultuur en media. Na 10 printnummers en nadat ze sinds 2014 een plek vormden “voor mensen die zichzelf nergens anders terugzagen” komt er zo een einde aan het onafhankelijke Charlie.

“De besparingen in de media- en cultuursector waren de voorbije weken niet uit het nieuws weg te slaan. Zowat al onze partners en adverteerders uit de socioculturele sector kregen te horen dat ze de komende jaren flink zullen moeten besparen“, aldus de redactie van Charlie Magazine. “En eind november besliste Vlaams minister van Media Benjamin Dalle om het Vlaams Journalistiek Fonds, zonder enig overleg, af te schaffen. Dat fonds was in 2018 opgericht voor een ‘toekomstgerichte ondersteuning van onafhankelijke journalistiek’ en werd breed gedragen door alle partijen. De geplande investeringsrondes die gepland stonden, gaan echter niet door“.

Middelen vinden

Na een strijd om middelen te vinden werd in november al het printmagazine geschrapt. Hoofdredactrice Jozefien Daelemans in oktober: “De voorbije tien maanden hebben we alles op alles gezet om ons magazine te kunnen blijven uitbrengen. We gingen langs bij mediahuizen, uitgeverijen en productiehuizen met de vraag om een structurele samenwerking.” Dat mocht niet baten.

Met die realiteit in het achterhoofd bleek er uiteindelijk ook voor de online versie maar één conclusie. “De inkomsten van onze abonnees zijn niet voldoende om onze werking te garanderen. We willen ook niet inboeten aan kwaliteit of onze redacteurs vragen om gratis te werken. Daarom nemen we liever in schoonheid afscheid dan stilletjes uit te doven. We vinden het zelf doodjammer, maar zien geen oplossing meer. Een onafhankelijk medium uitbouwen zonder structurele steun van een grote partner of van de overheid, is in Vlaanderen vandaag quasi onmogelijk. We hebben overal aangeklopt, maar als zelfs de minister van Media de meerwaarde niet inziet van meerstemmigheid in het medialandschap, dan houdt het op.”

Mediabeleid

Dat het mediabeleid verre van voldoet kaart Jozefien Daelemans ook aan in haar persoonlijke afscheidsbrief op Charliemag.be: “Feit is dat het voor kleine, onafhankelijke spelers in Vlaanderen quasi onmogelijk is om het hoofd boven water te houden. Feit is dat mediamerken als Humo en De Morgen het vandaag zeer moeilijk zouden hebben, moesten ze niet tot een grote groep behoren. Feit is dat de overheid jaarlijks meer dan 170 miljoen euro pompt in de verdeling van papieren kranten en magazines van grote mediahuizen, maar niets in de ondersteuning van online media. Deze vorm van staatssteun ligt al jaren onder vuur, maar werd onlangs toch weer hernieuwd. Feit is dat onze media daardoor steeds meer verschralen en andere stemmen steeds minder gehoord worden. Feit is dat Media 21, de belangenvereniging van online media, al jaren pleit voor een gelijk speelveld zodat de nieuwsdiversiteit en de journalistiek in het algemeen er beter van worden.”

Bron: Charlie Magazine en Belga.